برام مدتیه سواله که چرا تمام عکس هایی که از امام زمان درست میشه ، امام رو در حال رفتن نشون میده؟

 

 

 

از اونجا که قدم های کوتاه و شمرده شمرده ای دیده میشه نمیشه نتیجه گرفت که داره فرار میکنه یا از ما دوری میکنه

 

 

 

همیشه وقتی دقت کردم به عکس ها چیزی جز غم و محزون بودن از عکس آقا ندیدم (حتی اونایی که برای شادی طراحی شدن و برای عید هستند)

 

 

 

این سوال خیلی فکرمو درگیر کرده که آقا داره میره برای خودش یا یواش میره ما برسیم؟

چرا هیچ شمشیر یا سلاحی همراحش نیست؟

مگر نمیگن امام میاد تا قیام کنه؟

مگر قرار نیست انتقام خون سید الشهدا و طفل سه سالشو بگیره؟

مگر منتقم آل محمد نیست؟

پس چرا میره و هیچی همراهش نیست؟

 

 

 

 

 

ولی خوب که فکر کردم دیدم این منم که ایستادم

به هیچکس کاری ندارم . اگر خودم رو به امامم برسونم حداقل برای مدت کوتاهی تونستم امامم رو از تنهایی که بیش از 1142سال درازا داره ، در بیارم.

وقتی دقت میکنم میبینم من فرزند همون خاک و کشورم که دشمن رو با خون ش به عقب روند و پیروز جنگ شد.

شهدا بزرگ و اسوه ما با ذره ذره وجودشون جنگیدن ، نه با تکیه بر اسلحه ...

اونجاست که میفهمم ، این منم که باید خواستار خون شهدامون (از خاتم الانبیا تا شهید همت و باکری و شهدای مدافع حرم) بشم

سردار بدون لشکر میخواد چکار کنه؟

تا من آماده قیام نشم ، تا ندای یا لثارات الحسین سر ندم ، آقا بیاد که چی بشه؟

فقط بشینیم (یا بقول قدیمیا بایستیم) که دعا کنیم آقا بیا؟!؟! .... نه باید بدوی دنبال مهدی اگر میخوای بهش برسی.

 

 

 

قدیما یه بازی بود به اسم گردو بشکن ، یه قسمتش قدم مورچه ای بود ...

خوب که به عکسا نگاه میکنم میبینم آقا چقدر آروم و با قدم مورچه ای میره تا ما بهش برسیم

اما ما با بزرگ شدنمون همونطور که بازیارو فراموش کردیم ، پیام های بازیارو هم فراموش کردیم.

***گاهی برای رسیدن باید ایستاد (بایست در کنار امامت) ***

...

...

قربونت برم آقا که منو با این پست دعوت کردی

خوشحالم که بهم تذکر دادی و هوامو داری و حاضری منو همراه خودت ببری ، که اگر اینجوری نبود ، محال ممکن بود منو اینجوری دعوت کنی

 

 

 

 

 

هر چه میخواهد دل تنگت ...